کم کردن تب تقاضای دلار

اگه یه نفر بخواد برای بچه اش که خارج درس می خونه دلار بفرسته باید باید بره بازار آزاد و ارز را با نواسانات مختلف بخره.

کسی که بیت کوئین داره باید حساب خارجی داشته باشه و نمی دونم چند درصدش را بده که تبدیلش کنه به دلار و با هزار مشقت وارد ایرانش کنه.

پس اگه اون پدر یه کیف پول رمز ارز برای بچه اش بخره و پولش را بده به کسی که بیت کوئین داره و از اون رمز ارزهاش را بخره و بچه اش توی خارج که مشکل تبدیل رمز ارز و غیره را نداره رمز ارز را به دلار تبدیل و استفاده کنه.

اینجوری مشکل خروج دلار و ورود دلار با یه تهاتر ساده حل می شه.

متاسفانه یا خوشبختانه تعداد پدرایی که فرزندانشون خارج از کشور درس می خونه زیاده و عرضه و تقاضا متعادل است. 

دیوار کتاب

همه ما نرم افزار دیوار را می شناسیم. نرم افزاری برای خرید و فروش وسایل دست دوم. 

یکی از وسایلی که خراب نمی شه و خرید دست دومش می تونه به قطع نشدن تعداد زیادی درخت و حفظ طبیعت کمک کنه کتابه.

به خصوص دانشجوها که اول ترم و زمان امتخانات به شدت به دنبال کتاب و جزوه می گردند. 

لذا اگه یه دانشجوی خوش ذوق پیدا بشه که همون نرم افزار دیوار را صرفا برای کتاب ایجاد کند و چون کتاب نیاز به عکس واضح نداره چون خریدار می دونه داره کتاب می خره و صرفا نو ، کثیف خط خطی بودنشه که مهمه و اون هم با یه گزینه قابل ذکر است پس برای عکس سرور حجیمی لازم نیست. 

پس هم برای دانشجوها خوبه که طالبه کتاب ارزونن. و بعد از پاس کردن اون درس خواهان فروش همون کتاب هستند.

هم برای کسایی که می خواهند کتابخانه عمومی با ارزون ترین کتاب ها بزنند.

هم برای طبیعت که درخت کمتری قطع می شه.

تنها ضررش برای بازیافتی هاست که با قیمت مفت کتاب های گران بهایی را به قیمت زباله می خرند و تبدیل به کارتون تخم مرغ می کنند. 

ریکشا

ریکشا یه مدل موتور سه چرخه است که توی پاکستان تولید می شه و به شدت پر کاربرد است.

الان که به خاطر پایین تر اومدن خط فقر بیشتر مردم توان خرید ماشین را ندارند بهتره به جای موتور که روی دو چرخ حرکت می کنه و تعادل نداره از سه چرخه استفاده کرد.

البته قانون ممنوعیت خروج از شهر و سفرهای بین شهری که لازم بود برای پراید اجرا بشه و نشد. برای سه چرخه باید اجرا بشه. 

روی موتور تمام حواست باید به کنترل تعادل باشه و یک ثانیه حواس پرتی مساوی با تصادف است. همچنین زن و بچه روی موتور خطر به هم خوردن تعادل را بیشتر می کنه.

ریشکا به خاطر سه چرخه بودن تعادل بیشتری داره و به خاطر محفظه داشتن برای هوای سرد و بارندگی بهتر محافظ راننده و مسافر است. 

اگه یه فکری به حال معضل موتور نکنیم خیلی  زود خیابون ها پر از موتور می شه و خطرلت وحشتناکی می شه. آمار کشته های موتور با افزایش موتور نه به صورت برابر که به صورت تصاعدی بالا می ره و خیابون ها هم برای موتور سوارها و هم عابر پیاده ناامن می شه.

آبخوان داری - افزایش سطح آب های زیر زمینی

یکی از دغدغه های کشاورزان و باغدارانی که از آب چاه استفاده می کنن پایین رفتن سطح آب های زیر زمینی است. دغدغه دیگه سیله. آبی که مهار نشده و زمان برداشت محصول می یاد و همه چیز را به باد می ده. 

به عنوان راه حل جهاد کشاورزی ایجاد سدهای خاکی کوچک که جلوی هدر رفتن آب های فصلی را می گیره پیشنهاد داده ولی چون پول نداره خودش نمی تونه اجراشون کنه پس از نیروهای جهادی استفاده می کنن که مقطعی و کوتاه مدته. و تعداد محدودی سدهایی که لازمه را می سازن ولی نه برای نگهداریش بودجه کافی دارند و نه می تونن صد درصد سدهای مور نیاز را بسازن‌. 

برای ایجاد یه جهاد در این زمینه راه حل اینه که کار را به دست مردم بسپارن. به این صورت که جهاد کشاورزی پروژه هایی تعریف کنه و توی سایتش بارگزاری کنه. اینطوری مردم مطلع می شن که کجاها نیاز به سد خاکی هست. و این مجوزی می شه برای هر فردی که دلش برای طبیعت می سوزه یا منفعتی از بالا رفتن سطح آب داره مثلا توی اون منطقه چاه داره. و با پیامک بهشون اعلام بشه که اگه بخواهید می تونید توی این کار به صورت مجانی کمک کنید. چون مجوز چاه را اداره آب می ده می تونه با بررسی ماهواره ای مشخص کنه کجاها هرز آب بیشتره و زدن سد خاکی به صرفه است را توی نقشه مشخص و به اطلاع عموم برسونه. پس اداره آب منطقه ای می تونه متولی این موضوع بشه. در هر حال هر کسی مسئول این قضیه بشه وظیفه اش نظارت و ارزیابی است و خودش کار اجرائی انجام نمی ده. اصولا دولت کارش نظارته و اجرا را باید به دست مردم بسپاره. می تونه برای تشویق مردم به اینکار اولویت ایجاد کنه یعنی کسی که این تعداد سد زد و آبخوانداری اش را انجام داد(زه کشی زمین برای نفوذ آب به داخل سفره های زیر زمینی) اولویت داره برای تمدید پروانه بهره برداری از چاه یا گرفتن مجوز جدید. مسلما ایجاد سد خاکی هیچ مالکیتی نسبت به اون زمین برای فرد ایجاد نمی کنه و صرفا یک فعالیت عام المنفعه و مجانیست. 

متاسفانه ایجاد سدهای کوچکی که آب داخلشون جمع می شن ممکنه شبیه تله عمل کنه و بدون سوء نیت باعث بشه حیواناتی که برای رفع تشنگی وارد سد های خاکی می شن گیر می افتن و نتونن بیان بیرون. پس توجه به آبخوانداری باعث می شه آب وارد زمین بشه و روی سطح نمونه که باعث تبخیر و هدر رفت آب بشه. 

آینده ایران از نظر کنترل سیل در دوره ی تر سالی که هر آن ممکنه میزان زیادی آب از آسمون بیاد منوط به کمک گرفتن از مردم برای هدایت آب های جاری به زیر زمین برای ذخیره آن است. ده ساله دیگه که دوباره خشک سالی شروع شد اونوقت به چه کنم چه کنم می افتید ها... 

از من گفتن بود. 

تر سالی

پارسال (۱۴۰۱) اولین نشونه تر سالی را دیدیم. چند جا سیل اومد.

خدا داره بارون رحمتش را برای ما می فرسته حالا مونده که ما چه جوری از این رحمت استفاده کنیم.

خشک سالی چند سال اخیر باعث شده زمین توانایی اش را برای جذب آب از دست بده ، به هم کوبیده و فشرده شده. 

راه حل:

چند سال پیش زمین کناری مون را داشتن می ساختن یه سوراخ کوچیک با عمق زیاد توش کندن برای تشخیص ساختار خاک. حدود یکی دو ساعت طول کشید (آخه صدای دستگاهش خیلی بلند بود برای همین زمان شروع و پایان کار دستگاه را می شد شنید)  بنابراین پیشنهاد من اینه که توی مناطقی از شهر که آب جمع می شه و تجربه سال های پیش مشخصه کجا آبگرفتی دارند سوراخ های عمیق با قطر کم کنده بشه تا آب راحت تر بتونه به سفره های زیر زمینی بره و برای اینکه این حفره ها با زباله و خاک پر نشه می شه با سنگ ریزه های درشت پر بشه. اینطوری فقط آب از لابه لاشون رد می شه. و به جای اینکه علاج واقعه بعدش بکنن. وقتی که گل و لای خونه مردم را برداشت دستگاه پمپ آب بیارن و آب را بکشن بیرون از همین الان طرح های جهادی برای ایمن سازی شهرها در مقابل سیل شروع بشه. آموزش به مردم که در صورت وقوع سیل چی کار کنند شروع بشه. مردم کیسه های شن یا خاک کنار در ورودی شون داشته باشن که در صورت شروع سیل جلوی در خونه را بگیرن نه اینکه در را باز کنن و آب گل آلود وارد خونه شون بشه. برای ورود و خروج از نردبون استفاده کنند. الان وقت آماده کردن مردمه. یه ماهه دیگه دوره. 

بعدا نوشت:

تازه فهمیدم که چیزی به اسم آبخوانداری وجود داره که یه علمه برای هدایت آب به زیر زمین و پر کردن سفره های زیر زمینی. از طرفط از پیشنهاد بچه گانه حفر چاه خنده ام گرفت از طرف دیگه دیدم دیگرانی هم هستند که دغدغه من را دارند و راه حل های بهتری پیشنهاد دادن. 

به جای اینکه به بچه روستایی سینوس و کوسینوس یاد بدید که به درد امروز و فرداش نخوره. می شه آبخیزداری و آبخوان داری بهش یاد داد تا آینده شغلی پدرانش و خودش را تضمین کنیم‌. بس کنید درست کردن لیسانسه های بیکار را. دیپلمه های کاربلد به درد امروز و فردامون می خورن.