با حوادث اخیر چه جوری می شه دوباره حجاب را به ایران برگردوند؟؟؟
مسلما استفاده از نیروی انتظامی و گشت ارشاد محاله.
همون طور که می دونید نصف مردم ما دیگه تلویزیون ایران را نگاه نمی کنن. نود درصد جوان ها و نوجوان ها بیشتر وقت فراغتشون را توی اینترنت هستند. و خیلی از افراد معروف برای پول درآوردنه که توی اینترنت فعاایت می کنن.
راه حل
یه شرکت تاسیس می کنیم حالا با هر عنوانی. وظیفه این شرکت اینه که بدون هیچ سر صدا و تبلیغی بگرده و کسایی که کلیپ زیبا با موضوع عفاف و حجاب تولید کردن را تشویق کنه و ساپورت مالی کنه. یعنی بگه این پول بابت این کلیپی که ساختی. اگه کلیپ دیگه ای با این موضوع ساختی برامون بفرست تا ما بعد از بررسی کارشناس هامون اگه مورد قبولمون بود پولی بابت ساخت اون بهتون بدیم. یعنی نه جشنواره ای برگزار می شه. نه تبلیغ علنی ای می شه. (هر دو این ها باعث لوث شدن و بی فایده شدن کار تبلیغی می شه چون هدفمون (جوان ها و نوجوان ها) در مقابلش گارد می گیرند.)
بنابراین یه کار آروم و بی صدا و ادامه دار لازمه. یعنی لازم نیست صد میلیون تومان برای یه همایش هزینه کنیم یا افرادی از پلیس را گماشته کنیم و ماهی حداقل پنج میلیون به هر کدومشون پول بدیم تا مراقب حیا و عفاف جامعه باشن. بلکه باید از دل خود این جامعه کسی که حرفش ، زبونش، سنش به جامعه هدف می خوره این اقدام را انجام بده.
از ما گفتن بود. راهش اینه که جامعه را متعادل کنیم. از یه طرف سلبریتی هایی را داریم که برای دیده شدن و لایک بیشتر هر روز پرده های بیشتری را می درند . و از طرفی جامعه ای را داریم که هر روز داره بیمار تر می شه. وقت درمانش الانه.
بعدا نوشت:
با شهادت شهید الداغی به من ثابت شد حتی اگه حکومت هم از افراد بی حجاب حمایت نکنه هنوز مردای ما اونقدر غیرت دارند که نذارن هیچ کسی به زن ایرانی دست درازی کنه. درسته که تهاجم فرهنگی غیرتشون را در مورد بی حجاب دیدن دخترا و زن هاشون خشک کرده. خود مردها هم از دیدن زیبایی لذت می برند. ولی زشتی تجاوز و دست درازی و بی ناموسی هنوز براشون عادی نشده. متوجه زنگ خطر شدید. از فرداست که فیلم ها و سریال های ترکی ساخته بشه در مذمت فضولی نکردن تو کار دیگران و اینکه اگه دیدید کسی کمک می خواد فرار کنید چون ممکنه خودتون کشته بشید. دیر نیست که یکی دیگه از رگ های غیرت ایرانی ها تحت حملات شدید فرهنگی قطع بشه.
با شروع جنگ اکراین غله گرون شد و به تبع اون مرغ و گوشت.
توی کشور ما خاک به اندازه کافی هست. نیروی انسانی برای کاشت به اندازه کافی هست فقط مشکل آبه.
وزارت نیرو همه رودخانه ها و روان آب ها را برای تامین آب و برق شهرها لازم داره و اداره منابع طبیعی اجازه دست اندازی به زمین های موات را نمی ده.
زمین موات زمینی است که سابقه کشت و زرع در اون نباشه.
با قانون ملی شدن آب و قانون منابع طبیعی اجازه استفاده از منابع خدادادی از مردم ایران سلب شد. یعنی برداشت مجلس این بود که دیگه هیچ کس حق نداره چاهی حفر کنه و زمینی را کشت و زرع کنه.
این دو تا قانون ۱۰۰ سال پیش تصویب شدن.
با این دو تا قانون منابع در دسترس ثابت فرض می شه.
در این صد سال اگه رشد جمعیت را دو درصد فرض کنیم جمعیت ایران دویست درصد افزایش یافته. یعنی با منابع ثابت (عرضه ثابت) تقاضا حداقل دو برابر شده. یعنی داریم برای تصاحب منابع ثابت با هم رقابت می کنیم.
راه حل:
تنها مشکل موجود آبه.
دو طرف ایران را آب فرا گرفته.
آبش شوره ولی همون طور که با تکنولوژی پیشرفته توانستیم توربین های عظیم برای تولید برق ایجاد کنیم ، سخت نیست که با شرکت های دانش بنیان با آزمون و خطا راهی برای شیرین کردن آب پیدا کنیم.
پس در حال حاضر فقط مشکل قانونی است.
یعنی اگه دولت و مجلس مجاب بشن که مقداری از زمین هایی که به موجب قانون منابع طبیعی قرق کردن را به مردم واگذار کنن. (اگه سختشونه اجازه ۹۹ ساله ببندن) و اجازه برداشت آب از دریای عمان را بدن. و زمین های دشت کویر و دشت لوت را اجاره بدن و اجازه بدن زندگی دوباره به نصف ایران برگرده. شاید هم تمام ایران.
یه لوله آب شور مستقیم از دریای عمان به وسط کویر. یه کارخونه بزرگ برای تصفیه آب و زمین های گسترده جهت کشت. (رویای شیرینیه)
بعدا نوشت:
یعنی مجلس قانونی تصویب کنه که به دولت اجازه بده زمین های بایر را به مردم واگذار کنه (بفروشه یا اجاره ۹۹ ساله بده) از اون طرف به شرکت های تصفیه آب اجازه بده آب دریای عمان را تصفیه کنند و منتقل کنند به زمین های زراعی. مسلما مسافت مهمه پس از جنوب کشور مزارع کشت و صنعت ایجاد می شه و کم کم جمعیتی که به دلیل خشکسالی مجبور به مهاجرت به استان های شمالی شده بود را به شهرهای خودشون برمی گرداند. و کم کم خانواده هایی که جوان بیکار دارند. یا خانواده های جوان که با قانون جوانی جمعیت یه زمین برای کشت دریافت می کنند. و یا لیسانسه های کشاورزی مجوز تاسیس مزارع کشت و صنعت می گیرند. نیاز کشور به غلات توی خود کشور تامین می شه.
من واقعا نمی دونم شیرین کردن آب چقدر هزینه داره و یا انتقال آب دریای عمان چقدر هزینه بره ولی مطمئنم از هزینه واردات بیشتر نیست.